(Sur)render
Geert Mul collaborated as video artist with choreographer and artistic director Alida Dors on the performance (Sur)render, in which Dors explores the concept of a “new we,” after the fall of nature. The show offers an immersive experience, integrating mesmerizing dance, compelling live music, flowing poetry, and visually striking video art by Mul. Together, these elements create a powerful experience that captivates audiences and prompts reflection on connection, identity, and collectivity.
The Reviews !
De Volkskrant – Annette Embrechts: Mul’s constantly evolving video wall remains intriguing, as do Dors’s honest revelations in her compellingly delivered voice-over. (…) And while there is plenty to critique regarding the theatrical excess, Dors once again draws you into an intriguing total artwork. Through the fusion of multiple artistic disciplines, it emphasizes urgency: remember that every action today impacts tomorrow—and the day after.
Theaterkrant – Moos van den Broek: As in Dors’s other works, we primarily witness a moving community. Particularly striking are the impressive visuals by video artist Geert Mul (…), whose gigantic video projections draw our attention towards the backdrop. In the landscape he creates, we shift from muddy construction sites to black holes, from artificiality to primal form, from downfall to revival—consciously transitioning from black-and-white to color. This journey is breathtaking. To give the projections theatrical depth, the images echo through Katrin Bombe’s scenography.
Trouw – Alexander Hiskemuller: You can’t accuse Alida Dors of lacking command over theatrical means. She undoubtedly has courage, evident in all her performances: a blend of contemporary and hip-hop dance, music, and spoken word. (…) The video projections by Geert Mul, a pioneer in digital art and audiovisual installations, offer a dynamic interplay of continuously shifting networks of organic and technological forms.
Arts Talk Magazine – Atulya Jain: (Sur)render is a multimodal production where Dors’s choreography intersects with the dynamic live music by the HAYP band and Geert Mul’s breathtaking video art, creating an unapologetic commentary on how we, as humans, must change our ways if we wish to survive the consequences of our actions. What particularly stands out is that, despite its intensity and strong opinions, the entire performance leaves room for individual interpretation. While the body language and music were essential, the visual elements were the crowning jewel. The interplay of lights created diverse atmospheres, from urgency to ethereality, and the video art particularly heightened the discomfort intended by the show.
Almere is een stad die snel met water in verband wordt gebracht; gebouwd op ‘herwonnen’ land. De stad staat symbool voor het optimisme en de toekomstgerichtheid van het naoorlogse Nederland; Cultuur als overwinning op de Natuur.
Maar schadelijke gevolgen van klimaatverandering worden steeds meer zicht- en voelbaar. Klimaatwetenschappers en de vergruisde milieuactivisten uit de jaren 70 van de vorige eeuw hadden gelijk: de planeet heeft een beperking aan haar verdraagzaamheid voor de oorlog die we voeren tegen de natuur. Als we niet ophouden onze wereld te verdelen in cultuur en natuur, zullen we onszelf vernietigen.
Kunst geeft geen oplossingen, maar ook kunst in de openbare ruimte kan een extra dimensie toevoegen aan vaste patronen en een opening bieden aan een andere manier van ‘kijken’.
Het kunstwerk-Almere weerspiegelt de relatie tussen water en Almere. Zien we de zee waaruit Almere is gewonnen of een toekomstig Almere als Atlantis 2.0 ?
In het werk botsen verschillende stijlen en media; fotografie, illustraties uit de jaren dertig van de vorige eeuw, samples van publieke kunstwerken in Almere, schilderachtige elementen en digitale glitches. Het is niet vreemd voor een kunstenaar die is opgegroeid in de sample-cultuur van de jaren ’80 en het postmodernisme van de jaren ’90. En dus ook met ‘het einde van de geschiedenis’. Maar dan niet, zoals postmoderne denkers zoals Fukuyama zich dat hadden voorgesteld omdat er geen grote verbindende verhalen meer zijn. Het water dat stijgt en dreigt de geschiedenis letterlijk te beëindigen, is het nieuwe alles-verbindende verhaal geworden, en geeft de geschiedenis zo weer een universele continuïteit. De vraag is wel of dat verbondenheid is in de ondergang, of in het keren van het tij; die hervonden geschiedenis zou wel eens heel kortstondig kunnen zijn.
Kunstwerk-Almere zoekt nadrukkelijk een relatie met het vernieuwde stationsgebied. Het kunstwerk is gesynchroniseerd met de seizoenen: elke zonsopgang en zonsondergang kleurt het kunstwerk mee met de eerste en laatste kleuren van de dag. Anders dan de dagelijkse treinreiziger, die is gesynchroniseerd met de klok. Die reiziger ziet het kunstwerk in de winter om 08.00 uur nog slapen en om 17.00 uur alweer in rood licht uitdoven. Maar in de zomer ziet diezelfde reiziger het kunstwerk om 08:00 uur al in vol licht en kan er tot 23.00 uur liggend in het gras bij het kunstwerk ge-chilled worden. Hulpmiddelen daarbij gebruiken kan natuurlijk, maar het aldoor bewegende, meanderende en veranderende lichtkunstwerk heeft van zichzelf ook al een hallucinogene kwaliteit.
Geert Mul ‘Kunstwerk Almere’ 2023
Transparante print, gelamineerd tussen glas en geprogrammeerd ledlicht.
Mandelaplein, Station Almere,
Opdrachtgever: Gemeente Almere, tot stand gekomen in samenwerking met kunstorganisatie Mothership.
choreografie en concept Alida Dors assistent-choreografie Nicole Geertruida dansers Dylan Kuyper, Mark Brui5er, Nathalie Schmidt, Siloé Bouhon, Joseph Simon, Çiğdem Polat, May van Leeuwen dramaturgie Dave Schwab muziek Alvin Lewis, Patrick Mijnals, Jeremiah Owusu Ansah (HAYP) voice Alida Dors componist/producerDylan Kuyper tekst Alida Dors, Dave Schwab kostuumontwerp Erik Bosman scenografie Katrin Bombe video art Geert Mul licht- en videoontwerp Bernie van Velzen video ontwerp video-assistent Jesse Verhoeven techniek Peter Leeuwenburgh, Arjen Fortuin, Sidney van Geest, Frank Hermans, Marvin van den Berg spelbegeleiding Romana Vrede outside eye Peggy Olislaegers productieleiderAngelique van Beckhoven marketing Odair Nascimento, Dieke van der Spek educatie Anne Sollie, Indira Shearman dramaturg publiek Joëlle Raus Prudence campagnebeeld Stacii Samidin Scenefoto’s Amanda Harput